Coaching-„kopniak” do działania czy placebo?

Coaching stał się obecnie bardzo popularny. Wielu młodych, ale nie tylko, ludzi korzysta z pomocy trenerów osobowości. Aktorzy, szefowie wielkich korporacji, blogerzy bardzo często współpracują z tego typu specjalistami. Jest to proces, który poprzez różnego rodzaju techniki poznawcze pozwala nam odpowiedzieć na różne pytania na temat naszej osobowości, stać się bardziej świadomymi siebie, a także naszych celów i pragnień.

Jednak, jeśli się w to zagłębić czy „magiczne” działanie coachów naprawdę przynosi rezultaty? Czy to nie siła ludzkiego charakteru i psychiki kształtuje umiejętności i pozwala zamienić nieosiągane dotąd cele w zdobycze codzienności. Czy uczestnictwo w tego typu przedsięwzięciach nie jest stratą czasu i pieniędzy?

Może to kwestia, tego że nie każdy ma w sobie odwagę, aby zawalczyć o swoje marzenia i na wyjście ze swojej strefy komfortu. Potrzeba im bodźca, który wywoła w nich chęć przezwyciężania ich psychicznych ograniczeń. Nie wszyscy są gotowi, aby powiedzieć sobie „Masz wszystko co potrzeba by osiągnąć szczyt”, istnieją ludzie, potrzebujący to usłyszeć. Moim zdaniem, wynika to z faktu, że jesteśmy istotami społecznymi i chcemy by ktoś nas wierzył i chciał naszego dobra. Konieczna jest nam druga osoba, aby pójść do przodu.

Placebo przez wielkie „P”?

W moim osobistym odczuciu coaching działa podobnie jak placebo. Poprawia nasze samopoczucie na chwilę. Sprawia, że podnosimy swoją pewność siebie i czas reakcji, ale to ulotne, po czym nadchodzi prawdziwe życie. Jeśli komuś nie uda się rozwinąć swojej osobowości na tyle, aby utrzymać stały poziom motywacji, to coaching nie uchroni go przed bolesnym upadkiem.

Dlatego tak ważne jest zdroworozsądkowe podejście do tego typu technik. Sami sobie jesteśmy kowalami losu. Musimy walczyć o godne, szczęśliwe życie, nie będące chwilowym marzeniem, wywołanym przez obcego człowieka. Oczywiście może nam to pomóc w kształtowaniu naszej osobowości, naszego charakteru, lecz nie może być głównym źródłem naszej odwagi i pewności siebie. Każdy z nas ma w sobie coś niesamowitego i nic nie powinno musieć nam o tym przypominać.